Είναι παραλία. Παραλία Θεσσαλονίκης. Ώρα 5 το απόγευμα. Χειμώνας. 10 βαθμοί με υγρασία. Βλέπεις 20 άτομα να κάνουν βόλτα, 5 ζευγαράκια να δίνουν τα πρώτα τους φιλιά και 15 “λαϊκούς” ανθρώπους να τρέχουν. Να τρέχουν. Να ακούνε μουσική και να τρέχουν. Να μιλάνε μεταξύ τους και να τρέχουν. Είναι τρομερή η αναλογία πλέον των ανθρώπων που πάνε για μια βόλτα στη παραλία και των ανθρώπων που πηγαίνουν για να τρέξουν, να περπατήσουν γρήγορα, να ασκηθούν.
Το δρομικό κίνημα στην Ελλάδα όλο και μεγαλώνει – διογκώνεται σε σημείο να αναρωτιέσαι : “Τρέχουν από μόδα ή τρέχουν από μια στροφή σε έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής;”
Πάντοτε υπήρχαν τα άτομα που έκαναν την άσκησή τους σε εξωτερικούς χώρους. Είτε γιατί τους άρεζε περισσότερο, είτε γιατι την έβρισκαν με τα τοπία και τις ομορφιές της πόλης τους, είτε ακόμα και από οικονομικούς λόγους(το τρέξιμο στο δρόμο, απαιτεί μόνο ένα ζευγάρι καλά αθλητικά παπούτσια – όχι συνδρομές,όχι επιπλέον ακριβό εξοπλισμό)
Τα τελευταία όμως 2-3 χρόνια βλέπουμε μια συνεχόμενη αύξηση των ατόμων. Άτομα κάθε ηλικίας και κάθε φυσικής κατάστασης. Άτομα υπέρβαρα και άτομα ελλιποβαρή. Όλα στον ίδιο δρόμο, με τους δικούς του ρυθμούς ο καθένας.
Τι έγινε όμως και όλο και περισσότεροι άνθρωποι βγαίνουν στον δρόμο και τρέχουν;
Αν θέλουμε να το πιάσουμε από τη ρίζα, πολλοί λόγοι έχουν οδηγήσει τους Έλληνες, από τη καθιστική ζωή στην άθληση και δη στο δρομικό κίνημα.
- Από την μία η κρίση και η ανεργία – Οι άνθρωποι βλέπουν την άθληση σαν διέξοδο και σαν εκτόνωση των εσωτερικών τους προβλημάτων
- Τα εν γένει στερεότυπα: Όπου κι αν σταθείς και όποιο περιοδικό και αν ξεφυλλίσεις, θα δείς σώματα λεπτά, γραμμωμένα, γυμνασμένα. Έτσι, σιγά σιγά στην συνείδηση του κόσμου μπήκε ότι για να είσαι αποδεκτός από τη κοινωνία και το περίγελό σου, πρέπει να είσαι μέσα σ’αυτά τα πλαίσια.
- Η οικονομική άθληση : Το τρέξιμο σε εξωτερικούς χώρους απαιτεί όπως έγραψα, μόνο καλά αθλητικά παπούτσια. Όχι συνδρομές σε γυμναστήρια, όχι εξτρά εξοπλισμούς, κτλ. Δεν έχει ωράριο και όποτε έχεις χρόνο και όρεξη, βάζεις τα παπούτσια σου και τρέχεις
- Οι πολλοί αγώνες και οι περισσότεροι τοπικοί σύλλογοι υγείας: Πλέον κάθε γειτονιά έχει το δικό της σύλλογο υγείας και το δικό τους μηνιαίο λαϊκό αγώνα δρόμου. Έτσι, όλα αυτά αποτέλεσαν κίνητρο για όλους, ανεξαιρέτως ηλικίας και φυσικής κατάστασης να αρχίζουν να ασκούνται και να τρέχουν,ξεκινώντας από τους δρόμους της γειτονιάς τους και όσο μπορεί και αντέχει ο καθένας έπειτα.
Πολύ καλά όλα αυτά, αρκεί να μην είναι μια παροδική μόδα. Μια μόδα του στυλ “επειδή τρέχουν όλοι, θα τρέξω και εγώ”. ΟΧΙ. Πρέπει να γίνει τρόπος ζωής η άθληση και να είναι μέσα στο ημερήσιο πρόγραμμα κάθε ατόμου. Ακόμα και η ήπια εως μέτριας έντασης άσκηση, έχει τρομερά οφέλη για την υγεία – τόσο βραχυπρόθεσμα(αύξηση ανοσοποιητικού, αύξηση αντοχής, πιο ξεκούραστη λειτουργία της καρδιάς,κ.α.) όσο και μακροπρόθεσμα(αρθριτικά, οστεοπόρωση, προβλήματα καρδιάς, κ.α.)
Keep running people!